Свабоднае дыханне паэзіі
Навуковы супрацоўнік Цэнтра даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры НАН Беларусі, кандыдат філалагічных навук (2013). Паэтэса, крытык.
Вершы друкаваліся ў “ЛІМ(е)”, “Скрыпторыі-4”,“Маладосці”, “Верасні”, “Газеце Слонімскай”, “Пераходным узросце”, альманаху “Панядзелак”, электронным альманаху “Дзьмухавец”; навуковыя артыкулы – у “Родным слове”, “Полымі”, “Весцях” НАН Беларусі, “Народнай асвеце”, “Беларускім літаратуразнаўстве”, “Навуковых памкненнях”, а таксама энцыклапедыі, прысвечанай М. Багдановічу. У 2015 годзе выйшлі ў свет кніга паэзіі “Адчуць гармонію душы” і манаграфія “Беларускі імпрэсіянізм”.
Сябра Саюза пісьменнікаў Беларусі.
БДУ
З добрых слоў, усмешкі чыстай
На філфака я ўзышла планету.
Для мяне ён стаў святла калыскай.
І апірышчам ён стаў паэту.
Храм асветы, БДУ – мая святыня
У святлістых промнях любае навукі.
Хай дасяжная твая будзе вяршыня!
Сэрцу родныя твае абрысы, знакі, гукі.
Простыя словы
Тваёй душы я ведаю адказы.
Тваёй прамовы я гукаю словы.
Сур’ёзныя для сэрца не паразы,
А вершы, што гучаць без мовы…
Цябе кахаю, але сказы разбураю.
Цябе шукаю, але моўчкі пазбягаю.
Маёй любові, бы паветра, не хапае,
А ты шукаеш толькі знакаў раю…
Элегія пяшчоты
Пяшчота пачуццяў,
бы мёд:
у ім смак вяселля
адчуеш.
У каханні маім
зарапад
убачыш.
Ад болю
ўратуеш.
Істужкаю белай
цябе
ахутаю ў вэлюме
срэбным.
Пяшчота пачуццяў –
рака
ў водары кветак.
Вербным…
Ідэал паэта
Твая багіня – грацыёзная іспанка,
Якая любіць танцы, спевы і размовы.
Нібы русалка, разумее востра, тонка
Пачуцці, жарсці, нават знакі, словы.
Твая багіня – сінявокая Венера,
Якая стрэлы выпускае ў маё сэрца.
Ад яе жартаў нікуды мне не падзецца:
Душа насустрач да цябе імкнецца.
Твая багіня – неўтаймоўная сірэна,
Якая ў цянеты рыбакоў хапае
І голасам пявучым заклікае:
Да смерці, да кахання сэрца рвецца.
Беларускія мясціны
Нарачанскі бераг –
слаўныя мясціны.
Водная прастора,
сонца і пясок.
Плешчуцца ў вадзіцы
госці ўсёй краіны.
У неба ўзлятае
белы верталёт.
Мару загадаю.
Пагляджу ў неба,
дзе ў сіні воблакаў
сцежачка плыве
да маёй адметнай
і таемнай мары.
Беларусь азёрная,
я люблю цябе!
Да вершаў Яўгеніі Пракапчук ці Ч.ыЖ.а
